บทนำ
เพื่อนๆของเราในเอกญี่ปุ่นเกือบ 30 คนพร้อมใจกันเลือกมหาวิทยาลัยที่จะไปแลกเปลี่ยนในจังหวัดต่างๆ ที่ไม่ใช่ ‘โตเกียว’ แต่เรากลับต่างกว่าคนอื่นเพราะเราตัดสินใจเลือกไปเรียนในเมืองหลวงของญี่ปุ่นแห่งนี้ ตอนที่บอกเพื่อนๆ ว่าเราจะไปโตเกียว ทุกคนพากันพูดว่า ‘โห ! โตเกียวเลยเหรอ แพงนะ’ หรือไม่ก็ ‘ไปโตเกียว ไปทำอะไร?’ เราเริ่มหวั่นว่าสิ่งที่เราเลือกมันถูกต้องไหม เราจะอยู่ยังไง แถมนอกจากเงินค่าเทอมที่มหาวิทยาลัยออกให้เราก็ไม่ได้เงินสนับสนุนอะไรอีก เงินจะพอไหม เตรียมใจไว้เลยว่าต้องลำบากแน่ๆ แต่เชื่อไหม ว่าสิ่งที่เราได้เจอ ได้เรียนรู้มาจากโตเกียว ให้อะไรเรามากกว่า ‘ของแพง’ ให้อะไรเรามากกว่า ‘เมืองหลวงที่ไม่มีอะไร’ เสียอีก When I was in Tokyo จะเป็นเรื่องที่ให้ทุกคนได้เห็นภาพของโตเกียวมากขึ้น จะทำให้ได้รู้ว่าชีวิตในโตเกียวไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิด
Chapter 1
#1 : เปิดหอพักนักศึกษาราคา 17,000¥ ในเมืองที่ว่ากันว่าค่าครองชีพแพงที่สุดในโลก เปิดหอพักเด็กแลกเปลี่ยนในโตเกียวให้ดูกันทุกซอกทุกมุม นี่แหละที่ที่เราจะอยู่ตลอด 1 ปีนี้
#2 : เริ่มต้นอะไรใหม่ๆ ไม่ใช่เรื่องง่าย โตเกียวก็เช่นกัน จะมาอยู่ญี่ปุ่นต้องทำอะไรบ้าง มีการต้อนรับเด็กนักเรียนแลกเปลี่ยนยังไงบ้าง มาหาคำตอบพร้อมกันเลย
#3 : มหา’ลัยของเราน่าอยู่ อู้หูงานดีทุกคน พาไปรู้จักกับมหาวิทยาลัยโคะคุชิคัง ที่ๆ คอยดูแลเรามาตลอด 1 ปี รวมถึงพาไปดูชีวิตในมหาวิทยาลัยญี่ปุ่น สนุกขนาดไหนห้ามพลาด
#4 : ความสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นเริ่มต้นจาก ‘ฮานามิ’ ใครจะไปรู้ว่าแค่ไปดูดอกไม้จะทำให้ความสัมพันธ์ของพวกเรามันพัฒนาได้มากขนาดนี้
#5 : จนขนาดนี้ต้องไบโตะ(งานพิเศษ)แล้วล่ะ!? เล่าเรื่องการทำไบโตะ (งานพิเศษ) ครั้งแรกในชีวิตเพื่อแลกกับความอยู่รอดในเมืองใหญ่ที่ทำให้เราได้เห็นคนญี่ปุ่นในมุมมองของลูกค้า
#6 : งบน้อยอ่ะกินอะไรดี ? พาไปหาแหล่งอาหารถูก และอร่อยที่เราชอบแวะเวียนไปตลอด 1 ปี
#7 : ขึ้นชื่อว่าคนญี่ปุ่น... ความสัมพันธ์กับเพื่อน เจ้านาย คนญี่ปุ่นที่บางทีก็ไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิด มีอะไรมากมายที่เรายังไม่เข้าใจพวกเขาหรืออาจจะเข้าไม่ถึงเลย
#8 : เมื่อต่างด้าวอยากคาวาอี้แบบสาวญี่ปุ่น รู้แหละว่าเงินมีจำกัด แต่อยากช็อปปิ้งอ่ะมันช่วยไม่ได้ เราจะพาทุกคนไปหาแหล่งช็อปปิ้งถูกๆ ในโตเกียวที่เราชอบไปเอง
#9 : ฉะโด พิธีชงชา กิโมโน พามาดูพิธีชงชาแบบเต็มรูปแบบ จัดเต็มในชุดกิโมโนครั้งแรกในชีวิต ดื่มจริง นั่งจริง เมื่อยจริง
#10 : ทัศนศึกษาฟูจิที่ไม่เห็นฟูจิ เล่าความเฟลแต่ประทับใจกับการไปตามหาฟูจิซังกับทริปครั้งสุดท้ายกับมหาวิทยาลัย
#11 : My routine in 1 day อยู่ๆ มาเกือบจะครบปี ชีวิตก็เริ่มวนลูปไปมา มาดูกันว่าเมื่อมาอยู่ญี่ปุ่นเราต้องทำอะไรบ้างใน 1 วัน
#12 : หิมะตกในเดือนพฤศจิกายน เล่าเรื่องความตื่นเต้นของสองเด็กไทยเมือครั้งมีหิมะหลงฤดูตกในรอบ 50 ปีของญี่ปุ่น
#13 : เรื่องที่รู้สึกขัดใจในญี่ปุ่น ตอนแรกๆ ก็ตื่นตาตื่นใจอยู่หรอก แต่พออยู่มานานๆ เข้าก็รู้สึกคิดถึงสิ่งที่คุ้นชินตอนอยู่ที่ไทยขึ้นมา ที่ไทยทำได้ แต่ที่ญี่ปุ่นทำไม่ได้
#14 : เม้ามอยเพื่อนรัก ความทรงจำสุดแสนประทับใจของเพื่อนๆที่คอยอยู่ข้างๆเราตลอด 1 ปีที่ญี่ปุ่น
#15 : ถึงเวลาอำลา ‘พิธีจบการศึกษา’ ข้อคิดต่างๆ ที่ได้ในวันพิธีจบการศึกษาของนักเรียนแลกเปลี่ยน ในที่สุดการจากลาก็มาถึงจนได้
หลังจากมาถึงไทยเราก็เปิดอัลบั้มภาพที่เพื่อนๆ ทำให้ก่อนกลับ เราดูด้วยความคิดถึง ในนั้นเป็นภาพความทรงจำตลอด 1 ปีที่เราได้ทำอะไรหลายอย่างกับทุกคน ในที่นี้มีหลายคนที่เราอยากพูดถึงแต่คงพูดถึงได้ไม่หมดจริงๆ จนถึงทุกวันนี้เราก็ยังรู้สึกขอบคุณทุกคนจากใจที่ทำให้เราได้มีความทรงจำที่ดีมากๆ ครั้งหนึ่งในญี่ปุ่น และยังคงรอคอยที่จะพบกันอีกครั้งนะ 🙂
Baifern : ตอนเห็นรูปโปรไฟล์ในไลน์ครั้งแรกก็รู้เลยว่าไลฟ์สไตล์เราคงต่างกัน นางดื่มเก่ง ในขณะที่เราดื่มเหล้าไม่เป็นเลย แต่เรากลับเข้ากันได้ดีมากๆ มีอยู่ครั้งหนึ่งที่ต้องไปกินเลี้ยงกับที่ทำไบต์ ไวน์ในแก้วหมดเมื่อไหร่เทนโจก็จะพยายามรินให้ใหม่ทุกครั้ง แต่เชื่อไหมว่าแก้วที่หมดๆ ไปน่ะเพราะใบเฟิร์นดื่มให้ นางจะคอยถามเราว่าไหวไหม? หรือไม่ก็คอยแนะนำว่าดื่มแบบไหนถึงจะไม่เมา บอกเลยว่าการได้รู้จักคนๆ นี้คือการเปิดโลกอย่างแท้จริง ขอบคุณน้า >3<
Hitomi chan : ความน่ารักของนางคือเป็นผู้หญิงสายมโน มักจะชอบสงสัยนั่นนู่นนี่ตลอดเวลา นางบอกว่าอยากจะได้แฟนเป็นคนต่างประเทศ ไม่เอาคนญี่ปุ่น 5555 นั่นเลยเป็นสาเหตุให้เราสนิทกันด้วยเรื่องหนุ่มๆ แถมยังมาส่องเฟซบุ๊กดูเพื่อนหล่อๆ ของเรา ให้เราแนะนำให้อีก ตอนแรกก็ดูสนใจผู้ชายเอเชียอยู่หรอก แต่ไปๆ มาๆ ตอนนี้กลับมีแฟนเป็นหนุ่มฝรั่งซะงั้น
Yuichiro : เราเจอกันตอนที่นางเพิ่งกลับมาจากไปฝึกสอนที่จังหวัดน่าน และบอกเราว่าเคยเจอกันที่งาน J-Fest ก่อนที่เราจะมาญี่ปุ่นแค่เดือนเดียว แต่เราจำนางไม่ได้ 5555 นางเป็นผู้ชายมุ้งมิ้ง ชอบปอมปอมปุรินและของหวาน นางดูแลเรากับใบเฟิร์นดีมากๆ มักจะชวนไปเที่ยว พาไปเจอเพื่อน ที่น่ารักคือนางพยายามจะพูดภาษาไทยแม้จะผิด เราเลยได้เป็นครูสอนภาษาไทยให้ไปโดยปริยาย ตอนนี้แม้ว่านางไม่ได้เดินตามสายอาชีพครูอย่างที่ตั้งใจไว้ แต่ก็ได้เป็นพนักงานเงินเดือนและได้ย้ายไปอยู่จังหวัดนาโกย่าเรียบร้อยแล้ว
Ikumi : เรากับอิคุมิเจอกันครั้งแรกตอนที่นางมาแลกเปลี่ยนที่จุฬาฯ และยังได้เต้นด้วยกันที่งาน J-Fest และเพราะว่านางเป็นเพื่อนกับยูอิจิโร่ก็เลยได้เจอกันทั้งหมดในวันนั้น (ยังคงยืนยันว่าจำไม่ได้) พอเรามาญี่ปุ่นได้ 2-3 เดือนอิคุมิก็เพิ่งกลับมาญี่ปุ่น ทีนี้เราเลยได้เจอกันแบบเป็นแก๊งกับยูอิจิโร่บ่อยๆ อิคุมิเป็นอีกคนนึงที่พอรู้ภาษาไทยอยู่บ้าง และฝันว่าอยากเป็นครูอย่างจริงจัง จนถึงตอนนี้นางมาสอนที่ไทยแล้ว 1 ปี และเพิ่งจะเริ่มเข้าเป็นอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยต่ออีก 2 ปี
Kanako : คานาโกะถือว่าเป็นรุ่นน้องของเพื่อนๆ เรา และจะเป็นคนที่ดูแลรุ่นน้องของเราในปีต่อไป นางเป็นคนเดินเข้ามาทำความรู้จักเราและใบเฟิร์นก่อนในงานสังสรรค์เด็กแลกเปลี่ยน นางเป็นสาวชาวฮิโรชิม่าที่ตลกมาก เราเคยพานางไปทานข้าวที่ทำไบต์เราครั้งนึง หลังจากนั้นนางก็ติดใจและมักจะไปเจอกันที่นั่นประจำ หลังจากกลับไทยคานาโกะก็บินมาหาและได้ไปเที่ยวด้วยกันอีกครั้ง เราตั้งใจว่าถ้าเราได้กลับไปโตเกียวก็คงจะได้นัดเจอกันอีกแต่น่าเสียดายที่ตอนนี้นางกลับไปทำงานที่บ้านเกิดแล้ว แต่ไม่เป็นไร ไว้ไปเที่ยวที่ฮิโรชิม่าก็ได้เนอะ
