บทนำ
ว่าด้วย ประเทศญี่ปุ่น เมืองในฝันของใครหลายๆคน บางคนไปเพื่อเที่ยว บางคนไปเพื่อทำงาน และบางคนรวมถึงเราด้วยไปในฐานะเด็กนักเรียนแลกเปลี่ยน แต่ของเราอาจจะแปลกหน่อยเพราะเราไม่ได้ไปเพื่อเรียนรู้ภาษา หรือเรียนรู้วัฒนธรรม แต่เราไปแค่ระยะสั้นไม่กี่เดือนเพื่อ ทำธีสิสจบ เพราะฉะนั้นเรื่องราว และผู้คนที่เราพบเจออาจจะไม่ได้หาได้ตามท้องถนนทั่วไปในญี่ปุ่น และก็ไม่ใช่เรื่องราวที่จะรีวิวสถานที่เที่ยว ที่กิน หรือที่ช๊อปปิ้ง เพราะจุดมุ่งหมายของเราคือต้องทำธีสิสเพื่อเรียนให้จบ แต่ไม่อยากจะเชื่อว่าตั้งแต่วันนั้น กลับเปลี่ยนความคิดของเราหลายๆอย่าง โดยเฉพาะคำที่ว่า ระหว่างทางสำคัญกว่าจุดหมาย โคตรเข้าใจคำนี้
จากเด็กที่ไม่เคยออกไปเที่ยวนอกประเทศ และก็ไม่คิดว่าจะเก็บตังพอไปเที่ยวได้ กับภาษาอังกฤษเลเวลปานกลาง พ่วงกับภาษาญี่ปุ่นที่ไม่ได้เลย ทุกอย่างมันเหมือนถูกจัดเรียงให้เกิด ทั้งสุข เหงาเคล้าน้ำตา แม้ว่าจะเป็นเรื่องบังเอิญ หรือ ตั้งใจ แต่ด้วยองค์ประกอบเหล่านั้น มันทำให้ ญี่ปุ่น เป็นสถานที่ในความทรงจำที่ไม่มีวันลืม เหมือนประโยคที่ว่า A perfect story needs nice persons in the right place at the right time ฟังดูมีหลักการ แต่เราอยากให้ทุกคนลองเปิดอ่านมุมมองเรื่องราวของ ญี่ปุ่น ผ่านตัวหนังสือและภาพถ่ายของเรา รับรองว่าเรื่องราวเหล่านี้จะทำให้ทุกคนรู้สึกอินไปกับมัน เหมือนกับการนั่งฟังเรื่องราวผจญภัยของเพื่อนที่เพิ่งกลับมา แล้วเม้าไม่ยอมหยุด ขอให้สนุกกับเรื่องราวเหล่านี้นะ
Chapter I: จุดเริ่มต้น
About time ~ 6 เดือนชีวิตนักศึกษามหาวิทยาลัยโอซาก้า...ฉันต้องรอด
ว่าด้วยเรื่องเรื่องเวลา และจังหวะที่มาของเรื่อง และความวุ่นวายที่ตามมา
แตกต่าง เหมือนกัน │Thai English vs Japanese English
ว่าด้วยเรื่องราวที่ทำให้รู้จัก และเปิดใจกับคนแปลกหน้าที่จะกลายมาเป็นองค์ประกอบสำคัญของเรื่องนี้
โอซาก้า │มาแล้วนึกถึงอะไร?
การท่องเที่ยวที่แทบจะไม่มีความประทับใจอะไรเลยกับสถานที่ดังๆในรีวิว
Koya san │ ครั้งหนึ่งกับโฮสแฟมิลี่จะเป็นยังไงนะ
การพบกันโดยมิได้นัดหมาย เรื่องราวที่ทำให้เราแทบอึ้งกับการที่โฮสชวนเราไปไหว้บรรพบุรุษ
Escape │ โอซาก้า to โตเกียว ไม่ใกล้ไม่ไกล
หลบหนี จะว่าง่ายๆคือ หนีเซนเซออกเที่ยว โดยผู้สนับสนุนหลักอย่างเป็นทางการคือ เด็กญี่ปุ่น Go Go !!
Season Change │อากาศเปลี่ยน พวกเราก็เปลี่ยน
เมื่อฤดูเปลี่ยน ไม่น่าเชื่อว่าทำให้ความรู้สึกเปลี่ยนตามไปด้วย เริ่มต้นจากความอึดอัด สู่ เสียงหัวเราะ
หน้าหนาวที่แล้ว │ ธันวาคม เดือนแห่งเทศกาลที่ญี่ปุ่น นี่มันดีจริงนะ!
ใครๆก็บอกว่าฤดูหนาวเป็นช่วงแห่งการคิดถึงบ้าน แต่คงใช้ไม่ได้กับที่นี่ ยิ่งหนาวยิ่งคึก เอาเข้าจริงเรียกได้ว่าแทบไม่มีเวลาคิดถึงบ้าน เลยหล่ะ
ญี่ปุ่นทุกมุมก็เที่ยวได้ │ Nagano เมืองที่ฉันไม่รู้จัก!
ปุบปับทริป เกิดจากความอยากของคนสองคน ที่อยากสัมผัสหิมะ ฮอกไกโดก็อ่านรีวิวมาจนเบื่อแล้ว Google ช่วยเราได้เสมอ ใครจะไปคิดว่าญี่ปุ่นยังมีทีเด็ดอีกเยอะ มารู้จักกับ Nagano เมืองที่เรียกได้ว่าวิวรอบข้างจ่ายร้อยได้ล้าน ชัวร์ !!
Once │Shiga-Mie 3 วัน 2 คืน ทริปแรกและทริปเดียวกับคนที่เพิ่งรู้จักกัน
ทริปแรกกับคนที่เพิ่งรู้จักกัน มันฟังดูก็จะแปลกๆ ก็คนไทยที่เรียนที่นี่มีกันไม่กี่คน นั่งคุยกันไม่กี่ชั่วโมงก็รู้จักกันหมด แค่คืนเดียวเราและพี่ๆจึงคิดเหมือนกันว่าทะเลญี่ปุ่นกับทะเลบ้านเราจะเหมือนกันไหมน้า? ไหนๆก็ไหนๆ มาญี่ปุ่นครั้งแรก และครั้งเดียวอย่าให้พลาด ! เอาให้ครบ ลุย !!!!
องค์ประกอบ │หกเดือนกับความลงตัวที่ญี่ปุ่น..แล้วเราจะพบกันอีก
เรื่องราวในครั้งนี้จะไม่มีอะไรเลย เหมือนกระดาษที่เต็มไปด้วยตัวหนังสือที่บรรจงเขียนอย่างเป็นระเบียบ แต่ผู้คนที่แวดล้อมเรา ณ ตอนนั้น เวลานั้น กลับมาทำให้กระดาษแผ่นนี้ถูกแต้มสีสัน และน่าอ่านอย่างลงตัว
ปุบปับทริป! เกิดจากความอยากของคนสองคน ที่อยากสัมผัสหิมะ ฮอกไกโดก็อ่านรีวิวมาจนเบื่อแล้ว Google ช่วยเราได้เสมอ ใครจะไปคิดว่าญี่ปุ่นยังมีทีเด็ดอีกเยอะ มารู้จักกับ Nagano เมืองที่เรียกได้ว่าวิวรอบข้างจ่ายร้อยได้ล้าน ชัวร์ !!
ถ้าพูดถึงฤดูหนาวคงจะหนีไม่พ้นสิ่งขาวๆ ที่เรียกว่าหิมะ แต่เนื่องด้วยหลายเสียงที่เลปเป่าหูมาว่าที่โอซาก้า หิมะไม่ค่อยตก นั่นจึงเป็นอีกจุดเริ่มของปุบปับทริป โดยเลือกสุ่มปักหมุดไปที่ Nagano !
นากาโน่ (Nagano) เป็นอีกหนึ่งเมืองในญี่ปุ่นที่เราไม่เคยรู้จักมาก่อน แต่ด้วยความคิดว่าฮอกไกโด เมืองที่ใครๆ ก็ไปกัน ดังนั้นคุณ Google จึงได้แนะนำลิงหน้าแดงแช่ออนเซ็นกลางหุบเขาหิมะให้เรารู้จัก นี่จึงเป็นเหตุที่เรารีบเก็บกระเป๋าโดยไม่ลังเล การเดินทางครั้งนี้มีเงื่อนไขแค่ว่าต้องไปเย็นวันศุกร์กลับเช้าตรู่วันจันทร์ เอาจริงๆ ตอนเริ่มเก็บกระเป๋า ยังแอบลังเลว่าเป็นทริปที่จะคุ้มกับค่าเหนื่อยและค่าเดินทางไหม
พอหลังเลิกเรียนเรา และพี่อีกคนรีบปรี่ขึ้นรถไฟตามคำแนะนำของผู้ช่วยที่ไว้ใจได้ นั่นคือ Hyperdia เว็บไซต์ที่บอกการเดินทางโดยรถไฟในญี่ปุ่นได้ดีเว่อร์ เพื่อจะไปดื่มด่ำหิมะตามที่คาดหวังไว้ นั่งรถไฟยาวไปจ้า จากโอซาก้า นั่งยาวไปจนถึง Hakuba station ก็ไม่เท่าไหร่สิบกว่าชั่วโมงเอ๊งงง ซึ่งรสชาติหลักๆ ของทริปนี้จึงอยู่ที่การคาดเดาไม่ได้ของเป้าหมายที่กำลังจะไปถึง และความหวังทั้งหมดก็ฝากไว้กับโทรศัพท์ในมือที่มีประโยชน์สารพัด ไหนจะบอกทาง ไหนจะคอยแนะนำที่เที่ยว ที่กิน แถมยังไม่พอยังช่วยให้ความบันเทิงระหว่างการเดินทางที่แสนยาวนานในครั้งนี้
การเดินทางหลายชั่วโมงไม่ได้เป็นอุปสรรคเลย เพราะเมื่อมาถึงบรรยากาศยิ่งกว่าคุ้ม ที่พักเราเป็นโฮสเทลเล็กๆ อาหารก็อร่อย กลางหุบเขาหิมะ สองสามีภรรยามายืนชะเง้อหาเด็กหญิงหลงทางสองคน โชคดีอีกอย่างที่ช่วงนี้ไม่ค่อยมีคนมาพัก มันยิ่งทำให้พวกเราสองคนฟินไปอีก เนื่องจากว่าไม่เคยไปฮอกไกโดเลยไม่รู้ว่าที่ไหนดีกว่ากันนะ แต่สำหรับตอนนี้ให้เป็นที่หนึ่งในใจ ฮ่าๆ ที่นี่ทำให้ลืมไปเลยว่าตอนนี้เรายังอยู่ที่ญี่ปุ่น วิวรอบตัวเหมือนกับภาพวาด ภูเขาหิมะที่ล้อมรอบ อารมณ์แบบเทือกเขาแอลป์ ดังนั้นคนส่วนใหญ่จะมาที่นี่เพื่อเล่นสกี นี่เลยเป็นเหตุผลที่ทำให้เจ้าของที่พักขำก๊าก เมื่อเราบอกถึงความตั้งใจจริงว่าแค่อยากเห็นหิมะ ฮ่าๆ
อีกหนึ่งไฮไลท์ที่ถ้าไม่มาเหมือนจะว่าจะมาไม่ถึงนากาโน่ นั่นคือ Jigokudani monkey park ที่เป็นที่อยู่ของเจ้าลิงหุบเขาหน้าแดง การเดินทางก็เช่นเคยนั่งรถไฟมาที่สถานี YUDANAKA แล้วต่อบัสซึ่งถามได้จากนายสถานี ค่าเข้าหุบเขาก็ไม่แพง 500 เยน พอเข้ามาถึงส่วนของบ่อน้ำร้อน จะให้เจ้าลิงแดงอยู่ทุกซอกทุกมุม ซึ่งไม่ต้องกลัวว่าเจ้าลิงจะมากัด คิดว่ามันคงชินกับคนที่มาเยี่ยมเยียนพวกมันทุกวัน พวกมันจึงอยู่นิ่งๆ ให้ถ่ายรูปง่ายๆ ไม่มีวอแวเหมือนลิงแถวลพบุรี ฮ่าๆ
ขากลับเราตัดสินใจกันประหยัดงบด้วยการนั่งรถบัสกลับโอซาก้ากัน เอาจริงเราว่าสะดวกดีนะ ไหนๆ ก็มาญี่ปุ่นแล้วเดินทางให้ครบทุกเส้นทางนี่แหละ ฮ่าๆ และหลังจากรถบัสเทียบท่าที่โอซาก้า สิ่งที่คาดไม่ถึงก็เกิดขึ้น หิมะโปรยต้อนรับวันใหม่ โอ้มายก๊อดดด ไหน ใครที่เลปบอกว่าที่นี่ไม่ตก เปิดอาทิตย์มาพร้อมกับการเรียงแถวขอโทษของเหล่าญี่ปุ่นทั้งหลาย แต่ที่รู้สึกเหนือกว่าตรงที่ยังไม่มีคนญี่ปุ่นในเลปเคยไปเที่ยวถึงนากาโน่ ฮ่าๆ นี่ก็เข้าสู่เดือนท้ายๆ ของการมาอยู่ที่ญี่ปุ่น เพื่อนญี่ปุ่นยังแอบแซวว่าเดี๋ยวจะขอให้อยู่ต่ออีก ขอให้อยู่ต่อ เราคงได้ปักหมุดรอบญี่ปุ่นหมดก่อนค่อยกลับ ซึ่งก็จริงนะ ให้มาที่นี่อีกกี่ครั้งก็คงไม่เบื่อ นี่คงเป็นเสนห์ของญี่ปุ่นที่ไม่ว่าจะซอกไหน ก็ดีไปซะหมด
